A contracción nas pezas de fundición é un aspecto crucial que afecta significativamente a calidade e integridade do produto final. Comprender os diferentes tipos de contracción asociados a diversos materiais, como aceiro fundidoeferro fundido, así como os factores que contribúen a defectos como cavidades de contracción e fendas quentes, é esencial para prácticas de fundición eficaces.
Contracción en aceiro fundido e ferro fundido
Cando se fala da contracción, é vital diferenciar os dous materiais primarios utilizados na fundición:aceiro fundidoeferro fundido. Ambos os materiais presentan encollemento, pero os mecanismos e as taxas poden diferir.
O aceiro fundido normalmente experimenta unha contracción total de aproximadamente1,5% a 2%dende o seu estado fundido ata a súa forma solidificada. Esta contracción débese principalmente á contracción térmica do material mentres se arrefría. Pola contra, o ferro fundido ten unha maior taxa de contracción, xeralmente ao redor2% a 3%. A contracción adicional do ferro fundido pódese atribuír á súa composición, que inclúe un maior contido de carbono que afecta o seu comportamento de solidificación.
Contracción real de fundicións
A contracción real refírese ao cambio dimensional total experimentado por unha fundición do seu estado líquido ao seu estado sólido final. Isto pode incluír tanto a contracción volumétrica durante o arrefriamento como os efectos da solidificación. O deseño e o cálculo axeitados da xeometría da fundición son esenciais para acomodar esta contracción, xa que non facelo pode levar a imprecisións dimensionais e propiedades mecánicas comprometidas.
Cavidades de contracción e porosidade
As cavidades de contracción, tamén coñecidas como baleiros de contracción, ocorren cando o metal líquido non enche o molde debido a unha alimentación insuficiente durante a solidificación. Este fenómeno pode provocar puntos débiles na fundición, facéndoa susceptible a fallas baixo carga. Por outra banda, a porosidade, que adoita ver nas pezas de fundición, débese principalmente ao atrapamento de gas ou a técnicas de vertido inadecuadas, que poden diminuír aínda máis a integridade estrutural.
Tenses de rotura e fundición en quente
As gretas quentes son outra preocupación importante na fundición. Estes ocorren cando a fundición aínda está a temperaturas elevadas pero xa comezou a solidificarse. As tensións inducidas durante o arrefriamento poden superar a resistencia á tracción do material, producíndose fracturas. Controlar a velocidade de arrefriamento e comprender as propiedades térmicas do material pode axudar a mitigar os riscos de rachaduras en quente.
Rachadura en frío e deformación
A rachadura en frío prodúcese despois de que a fundición arrefriouse a temperatura ambiente e moitas veces é o resultado de tensións residuais. Estes esforzos poden xurdir dun arrefriamento irregular, o que leva a unha contracción diferencial en toda a fundición. Tales esforzos tamén poden producir deformacións, afectando a forma final e a usabilidade da fundición.
Para reducir a probabilidade de rachaduras e deformacións en frío, é fundamental implementar técnicas de refrixeración adecuadas e procesos de alivio de tensións durante e despois do proceso de fundición.
Hora de publicación: 25-Oct-2024